Semarang
Door: Frans de Meijer
Blijf op de hoogte en volg Carla & Frans
17 Augustus 2014 | Indonesië, Semarang
Wij hebben prima geslapen en ontbeten (echt lekkere gado gado bij de nasi goreng). Daarna zijn we met Ostik lopend naar Lawang Sewu gegaan. Het gebouw wordt grondig gerestaureerd en staat deels in de 'bamboesche steigers'. De grootste delen zijn al klaar en zien er prachtig uit. Het gebouwencomplex uit begin 20e eeuw (eerste steen in 1904) ziet er uit als een kathedraal, maar was het hoofdkantoor van de Nederlandsch-Indische Spoorwegmaatschappij. Waar die 'duizend deuren' (de letterlijke betekenis van 'lawang sewu') vandaan komen, is gelijk duidelijk: zowel boven als beneden zijn lange galerijen met veel deuren.
In de binnenruimten is een klein spoorwegmuseum ingericht met veel foto's (van oude treinen en stations, maar vooral van de restauratiewerkzaamheden), maar ook kaartjesmachines (de èchte kartonnnen kaartjes - ach, tempo dulu) en karbidlampen.
Op het binnenplein wordt een ceremonie gehouden in verband met de hari merdekaan. Het Indonesia Raya wordt vrolijk meegezongen door de schoolkinderen in het museum tot zij ons in het vizier krijgen: gelijk malu. Als wij naar buiten lopen zien wij een groep mensen strak in het gelid staan: eenderde is gekleed in wit tropenkostuum (voorstellende de Nederlanders, al hebben de meesten een zwarte pici op), eenderde in Javaanse kleding en eenderde in TNI-uniform. Na de ceremonie wordt er vrolijk lachend drie keer 'Merdeka!' gescandeerd. Ik was aan het filmen, en zag niet dat achter mij Carla werd gefotografeerd tussen een groep SMA- of SMP-meisjes die al 'Merdeka!'-roepend met haar op de foto wilden. Ik denk niet dat zij beseffen dat zij met de 'oude vijand' op de foto gaan.
Na Lawang Sewu vertrekken wij per auto naar het kantor pos. Hier start onze wandeling, conform de routebeschrijving uit het boek van Emile.
Het postkantoor (eind 19e-eeuws) doet nog steeds dienst en is daarom ook te bezoeken, ware het niet dat deze dicht is wegens onafhankelijkheidsdag. Wij lopen richting de oude stad naar de brug over de Semarang-rivier, die half droog staat en enorm stinkt. Bergen afval liggen te rotten op de bedding. Even verder ligt een volledig platgereden rat van zo'n 15 cm. Aan de overkant van het riviertje, aan de voormalige Westerwal- en Oosterwalstraat staan diverse eind 19e-eeuwse/begin 20e-eeuwse kantoorpanden in soms deplorabele staat, waaronder die van de KPM, de Koninklijke Paketvaart Maatschappij uit 1917. Een stukje verder ligt Restaurant Ikan Bakar Cianjur (een voormalige pastorie uit 1780), dat er goed onderhouden uitziet. De Blendukkerk, een rotondekerk uit 1793 met een koepel en twee barokke torens, ligt aan de overkant. Wij kunnen deze protestantse kerk niet in (om te fotograferen) omdat er een dienst gaande is (het is tenslotte zondag).
Het is buiten al lekker warm - eigenlijk: bloedheet - dus wij gaan even zitten in het schaduwrijke perkje naast de kerk, waar ook veel scholieren zitten (bijna allemaal turend naar hun mobieltje). Dan zien wij weer een stel verklede, feestvierende Javanen leunend op een paar oude fietsen. Als Carla hen fotografeert, willen zij daarna samen met ons op de foto. Als wij even gaan zitten, duurt het niet lang of er wordt ons door twee schoolmeisjes schuchter gevraagd of wij ook met hen op de foto willen. Als wij 'ja' zeggen, komen al gauw de anderen erbij en worden er met verschillende mobieltjes groepsfoto's geschoten. Er stapt ook een wat ouder stel op ons af die ons blijkbaar de gebouwen heeft zien fotograferen. Zij melden dat zij werken voor een stichting ten behoud van de oude stad van Semarang en vragen of wij ook belangstelling hebben voor stedelijk erfgoed. Wijzend op mijn boek zegt hij dat de 'Lonely Planet' nauwelijks goede informatie over de oude stad geeft. Ik stel hem gerust dat het boek van Emile Leushuis niet de 'Lonely Planet' is en juist aandacht besteedt aan de oude huizen. Rond het plein staan ook twee oude, vervallen panden. Een ervan heeft een gietijzeren wenteltrap die identiek is aan de Delftse trap in het Keramik Museum te Jakarta. De panden zijn te koop voor € 383.000 en € 140.000 euro. De man zei dat hij wenste dat hij - of zijn stichting - het geld had, om de panden daarna in oude luister te herstellen. Wij hadden het ook (net) niet op zak ...
Na het pleintje lopen wij door naar het station, dat - net als in Amsterdam - aan het water ligt. Dit is echter geen meer - zoals Het IJ - maar een (grote) bak met water, bedoeld als overloop bij wateroverlast. Alleen werkt het niet: Semarang staat regelmatig onder water. In het (stinkende) water zwemt blijkbaar wel vis, want er wordt flink gehengeld aan de kant.
Station Tawang (1914) is het station waar ik in 2010 vlug een foto van het perron heb gemaakt toen pa en ik van Surabaya naar Jakarta treinden. Het perron kunnen wij nu niet op (geen karcis), maar de hal kunnen wij uiteraard wel betreden. De hal is mooi betegeld en heeft een grote koepel.
Wij vervolgen onze weg langs het klooster van de zusters Franciscanessen (de poort zat dicht en het klooster lag verscholen achter een hoge muur) en de neogotische Sint Jozefkathedraal uit 1870. Vanwege de hitte besluiten wij de Chinese tempels over te slaan en de Jl. Pemuda (het voormalig Bodjong) af te lopen naar ons eindpunt, Toko Oen. Het is een recht stuk zonder (nog ongeziene) bezienswaardigheden en toevallig lopen wij langs een becak die ons wel wil rijden. Het karretje is duidelijk niet gebouwd voor twee Europeanen: onze konten passen nauwelijks op het bankje en wij zitten opgevouwen onder het afdakje. Maar het is wel aangenamer zonder zon op het hoofd. Als twee echte toeristen komen wij aan bij Toko Oen, waar wij de wandeling afsluiten met vers vruchtensap, kopi tubruk, en ... bitterballen.
In de middag - na een opfrisbeurt in het hotel - gaan wij op zoek naar Karangpanas, het jongensinternaat waar oom Piet op school heeft gezeten. Karangpanas ligt in de wijk Candi Baru, in het zuiden van Semarang, dat heuvelrijk is. Dit is duidelijk de betere buurt, gezien de enorme kasten van huizen. Als wij, na even zoeken, Karangpanas gevonden hebben mogen wij wel het terrein op maar kunnen wij niet naar binnen "omdat het zondag is". Omdat alle luiken gesloten zijn, is het 'stiekem' fotograferen van de lokalen helaas niet mogelijk. Wij fotograferen en filmen daarom zoveel mogelijk van het hoofdgebouw, de school en de kerk en hopen dat wij oom Piet hiermee van dienst kunnen zijn.
Het weeshuis dat wij zouden bezoeken, blijkt er niet meer te zijn. Dat is wel een teleurstelling. Er moet nog wel een weeshuis zijn in Semarang, maar daar komen wij nu niet achter. Wij nemen daarom de weg terug naar Erebegraafplaats Candi, waar KNIL- en KL-militairen begraven liggen. De begraafplaats is perfect onderhouden en biedt - hoe wrang ook - een prachtig uitzicht.
Terug naar het hotel rijden wij nog langs de 'Gereja Gereformeerd Semarang'. Ook hier is een dienst gaande en kunnen wij niet naar binnen.
Terug in het hotel besluiten wij de dag met een stuk taart, Irish coffee/'Energy ejection' en gaan wij schrijven voor waarbenjij.nu. Schrijven jullie terug?
Woordenlijst - Daftar kata
baru [baroe] - nieuw
becak [betjak] - fietstaxi
candi [tjandi] - Hindoestaanse tempel
gado gado - groentesalade met pindasaus
gereja [geredja] - kerk
Hari Merdekaan Indonesia [~ merdekka-an ~] - Indonesische Bevrijdingsdag (17 augustus)
Indonesia Raya - Groot Indonesië, titel van het indonesisch volkslied
Jl. - afk. van 'Jalan' (straat)
kantor pos - postkantoor
karcis [kartjis] - (toegangs)kaartjes
lawang (Jav.) - deur
Lawang Sewu - lett.: duizend deuren, eclectisch gebouw in Semarang
malu [maloe] - verlegen
merdeka - onafhankelijk, vrij
nasi goreng - (op)gebakken rijst
pemuda [pemoeda] - jongerenstrijders
pici [petji] - petje
sewu, ewu (Jav.) - duizend
SMA - afk. voor 'sekolah menengah atas' (bovenbouw middelbare school)
SMP - afk. voor 'sekolah menengah pertama' (onderbouw middelbare school)
tempo dulu [tempo doeloe] - die goede oude tijd
TNI - ak. voor 'Tentara Nasional Indonesia' (Indonesische Nationale Leger)
toko - winkel
In de binnenruimten is een klein spoorwegmuseum ingericht met veel foto's (van oude treinen en stations, maar vooral van de restauratiewerkzaamheden), maar ook kaartjesmachines (de èchte kartonnnen kaartjes - ach, tempo dulu) en karbidlampen.
Op het binnenplein wordt een ceremonie gehouden in verband met de hari merdekaan. Het Indonesia Raya wordt vrolijk meegezongen door de schoolkinderen in het museum tot zij ons in het vizier krijgen: gelijk malu. Als wij naar buiten lopen zien wij een groep mensen strak in het gelid staan: eenderde is gekleed in wit tropenkostuum (voorstellende de Nederlanders, al hebben de meesten een zwarte pici op), eenderde in Javaanse kleding en eenderde in TNI-uniform. Na de ceremonie wordt er vrolijk lachend drie keer 'Merdeka!' gescandeerd. Ik was aan het filmen, en zag niet dat achter mij Carla werd gefotografeerd tussen een groep SMA- of SMP-meisjes die al 'Merdeka!'-roepend met haar op de foto wilden. Ik denk niet dat zij beseffen dat zij met de 'oude vijand' op de foto gaan.
Na Lawang Sewu vertrekken wij per auto naar het kantor pos. Hier start onze wandeling, conform de routebeschrijving uit het boek van Emile.
Het postkantoor (eind 19e-eeuws) doet nog steeds dienst en is daarom ook te bezoeken, ware het niet dat deze dicht is wegens onafhankelijkheidsdag. Wij lopen richting de oude stad naar de brug over de Semarang-rivier, die half droog staat en enorm stinkt. Bergen afval liggen te rotten op de bedding. Even verder ligt een volledig platgereden rat van zo'n 15 cm. Aan de overkant van het riviertje, aan de voormalige Westerwal- en Oosterwalstraat staan diverse eind 19e-eeuwse/begin 20e-eeuwse kantoorpanden in soms deplorabele staat, waaronder die van de KPM, de Koninklijke Paketvaart Maatschappij uit 1917. Een stukje verder ligt Restaurant Ikan Bakar Cianjur (een voormalige pastorie uit 1780), dat er goed onderhouden uitziet. De Blendukkerk, een rotondekerk uit 1793 met een koepel en twee barokke torens, ligt aan de overkant. Wij kunnen deze protestantse kerk niet in (om te fotograferen) omdat er een dienst gaande is (het is tenslotte zondag).
Het is buiten al lekker warm - eigenlijk: bloedheet - dus wij gaan even zitten in het schaduwrijke perkje naast de kerk, waar ook veel scholieren zitten (bijna allemaal turend naar hun mobieltje). Dan zien wij weer een stel verklede, feestvierende Javanen leunend op een paar oude fietsen. Als Carla hen fotografeert, willen zij daarna samen met ons op de foto. Als wij even gaan zitten, duurt het niet lang of er wordt ons door twee schoolmeisjes schuchter gevraagd of wij ook met hen op de foto willen. Als wij 'ja' zeggen, komen al gauw de anderen erbij en worden er met verschillende mobieltjes groepsfoto's geschoten. Er stapt ook een wat ouder stel op ons af die ons blijkbaar de gebouwen heeft zien fotograferen. Zij melden dat zij werken voor een stichting ten behoud van de oude stad van Semarang en vragen of wij ook belangstelling hebben voor stedelijk erfgoed. Wijzend op mijn boek zegt hij dat de 'Lonely Planet' nauwelijks goede informatie over de oude stad geeft. Ik stel hem gerust dat het boek van Emile Leushuis niet de 'Lonely Planet' is en juist aandacht besteedt aan de oude huizen. Rond het plein staan ook twee oude, vervallen panden. Een ervan heeft een gietijzeren wenteltrap die identiek is aan de Delftse trap in het Keramik Museum te Jakarta. De panden zijn te koop voor € 383.000 en € 140.000 euro. De man zei dat hij wenste dat hij - of zijn stichting - het geld had, om de panden daarna in oude luister te herstellen. Wij hadden het ook (net) niet op zak ...
Na het pleintje lopen wij door naar het station, dat - net als in Amsterdam - aan het water ligt. Dit is echter geen meer - zoals Het IJ - maar een (grote) bak met water, bedoeld als overloop bij wateroverlast. Alleen werkt het niet: Semarang staat regelmatig onder water. In het (stinkende) water zwemt blijkbaar wel vis, want er wordt flink gehengeld aan de kant.
Station Tawang (1914) is het station waar ik in 2010 vlug een foto van het perron heb gemaakt toen pa en ik van Surabaya naar Jakarta treinden. Het perron kunnen wij nu niet op (geen karcis), maar de hal kunnen wij uiteraard wel betreden. De hal is mooi betegeld en heeft een grote koepel.
Wij vervolgen onze weg langs het klooster van de zusters Franciscanessen (de poort zat dicht en het klooster lag verscholen achter een hoge muur) en de neogotische Sint Jozefkathedraal uit 1870. Vanwege de hitte besluiten wij de Chinese tempels over te slaan en de Jl. Pemuda (het voormalig Bodjong) af te lopen naar ons eindpunt, Toko Oen. Het is een recht stuk zonder (nog ongeziene) bezienswaardigheden en toevallig lopen wij langs een becak die ons wel wil rijden. Het karretje is duidelijk niet gebouwd voor twee Europeanen: onze konten passen nauwelijks op het bankje en wij zitten opgevouwen onder het afdakje. Maar het is wel aangenamer zonder zon op het hoofd. Als twee echte toeristen komen wij aan bij Toko Oen, waar wij de wandeling afsluiten met vers vruchtensap, kopi tubruk, en ... bitterballen.
In de middag - na een opfrisbeurt in het hotel - gaan wij op zoek naar Karangpanas, het jongensinternaat waar oom Piet op school heeft gezeten. Karangpanas ligt in de wijk Candi Baru, in het zuiden van Semarang, dat heuvelrijk is. Dit is duidelijk de betere buurt, gezien de enorme kasten van huizen. Als wij, na even zoeken, Karangpanas gevonden hebben mogen wij wel het terrein op maar kunnen wij niet naar binnen "omdat het zondag is". Omdat alle luiken gesloten zijn, is het 'stiekem' fotograferen van de lokalen helaas niet mogelijk. Wij fotograferen en filmen daarom zoveel mogelijk van het hoofdgebouw, de school en de kerk en hopen dat wij oom Piet hiermee van dienst kunnen zijn.
Het weeshuis dat wij zouden bezoeken, blijkt er niet meer te zijn. Dat is wel een teleurstelling. Er moet nog wel een weeshuis zijn in Semarang, maar daar komen wij nu niet achter. Wij nemen daarom de weg terug naar Erebegraafplaats Candi, waar KNIL- en KL-militairen begraven liggen. De begraafplaats is perfect onderhouden en biedt - hoe wrang ook - een prachtig uitzicht.
Terug naar het hotel rijden wij nog langs de 'Gereja Gereformeerd Semarang'. Ook hier is een dienst gaande en kunnen wij niet naar binnen.
Terug in het hotel besluiten wij de dag met een stuk taart, Irish coffee/'Energy ejection' en gaan wij schrijven voor waarbenjij.nu. Schrijven jullie terug?
Woordenlijst - Daftar kata
baru [baroe] - nieuw
becak [betjak] - fietstaxi
candi [tjandi] - Hindoestaanse tempel
gado gado - groentesalade met pindasaus
gereja [geredja] - kerk
Hari Merdekaan Indonesia [~ merdekka-an ~] - Indonesische Bevrijdingsdag (17 augustus)
Indonesia Raya - Groot Indonesië, titel van het indonesisch volkslied
Jl. - afk. van 'Jalan' (straat)
kantor pos - postkantoor
karcis [kartjis] - (toegangs)kaartjes
lawang (Jav.) - deur
Lawang Sewu - lett.: duizend deuren, eclectisch gebouw in Semarang
malu [maloe] - verlegen
merdeka - onafhankelijk, vrij
nasi goreng - (op)gebakken rijst
pemuda [pemoeda] - jongerenstrijders
pici [petji] - petje
sewu, ewu (Jav.) - duizend
SMA - afk. voor 'sekolah menengah atas' (bovenbouw middelbare school)
SMP - afk. voor 'sekolah menengah pertama' (onderbouw middelbare school)
tempo dulu [tempo doeloe] - die goede oude tijd
TNI - ak. voor 'Tentara Nasional Indonesia' (Indonesische Nationale Leger)
toko - winkel
-
17 Augustus 2014 - 15:24
Pa & Ma:
Hoi Carla en Frans,
Zag zonet jullie verslag over Semarang en heb meteen naar mijn kleine broertje gebeld om het te melden. Er is wel iets geks aan de hand: de eerste keer zag ik 10 foto's, compleet met onderschriften en even later maar 1 foto. Waren jullie misschien tezelfdertijd op de site aan het 'rommelen'?
Tante Fiet belde vanmorgen nog op: zij herinnerde zich vaak de kleine erwtjes van de Lamtoro en ik heb daarna wat verder gezocht op internet. Deze zaden worden inderdaad gebruikt bij Msakan Padang, kennelijk vooraf voorzien van een hete coating. Ze heten petai cina of petai selong en hun Nederlandse naam is witte mimosa (Leucaena latisiliqua). Zo, weer een stukje detective werk verricht. Groeten, Pa & Ma. -
17 Augustus 2014 - 16:38
Carla:
We zijn inderdaad nog aan het rommelen. Het wil niet helemaal lukken met de foto's door de slechte verbinding. Ze komen eraan mét beschrijving (10 stuks). Pelan pelan.... -
17 Augustus 2014 - 16:41
Frans :
We hebben vandaag niet écht veel gemerkt van de Hari merdekaan, behalve dan de verklede Semarangers. Wel horen wij al vanaf vanmiddag in de lobby en het restaurant dezelfde CD met strijdliederen en gezang ter meerdere eer en glorie van de Republiek. -
17 Augustus 2014 - 18:21
Carla & Frans De Meijer:
Foto's en bijschriften zijn opnieuw opgeladen.
Aku akhirnya bisa tidur! -
17 Augustus 2014 - 19:30
Joke Voortman:
Bericht van Bruno!
Hallo baasjes ,
Alles prima hier! Als ik jullie reisverslag lees,ben ik best jalours...Ik heb gevraagd of ik wat sambal badjak over mijn brokjes mocht hebben, maar helaas...Veel plezier en ook de groeten van Pierre en Joke !
Knuffel ,
Bruno -
17 Augustus 2014 - 22:12
Oom 'Pit':
Hi there,
Leuk!!! ook al is het nu nog maar één fotootje, maar wel een hele herkenbare voor mij behalve het 'aangebouwde portaaltje' bij de hoofdingang. Verder is de rest van het gebouw en zelfs het pad met de bomen nog heel herkenbaar.Ben erg benieuwd naar de latere foto's en vind het jammer dat jullie niet binnen mochten komen vanwege de zondag maar ach... een kinderhand is gauw gevuld.
Nu niet op z'n Indonesisch maar in de Bossche taal: da'ge bedankt zij da'witte wel ! -
18 Augustus 2014 - 03:16
Carla:
Hallo allemaal, leuk om jullie berichtjes te lezen. Fijn dat alles goed gaat met Bruno. Hij kan beter van de sambal badjak afblijven, anders heeft hij straks ook weer darmklachten... :-) -
18 Augustus 2014 - 10:37
Alwin:
ik ben weer bij met lezen van twee laatste verslagen. Leuk om jullie te volgen en het nodige te leren.
Hier alles rustig (en koud). Vanmorgen vroeg in de ochtend een telefoontje van de alarmcentrale, inbraakalarm zone 10. Ik eruit en kijken, hele huis doorgelopen, niets raars aangetroffen. Mogelijk een spinnetje op een van de detectoren. -
18 Augustus 2014 - 13:37
Carla:
Hallo Alwin, wat vervelend dat je zo vroeg gebeld werd door de alarmcentrale.. Gelukkig voor ons was het wel loos alarm... Hoop dat het verder goed gaat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
