Padangbai
Door: Frans de Meijer
Blijf op de hoogte en volg Carla & Frans
30 Augustus 2014 | Indonesië, Padangbai
De (jonge) taxichauffeur was ook weer ruim op tijd aanwezig. Zou jam karet alleen bij de indo's gelden? Of zijn de chauffeurs gewaarschuwd door Ostik?
Hij vraagt - als alle chauffeus - waar wij vandaan komen en wanneer wij op Bali zijn aangekomen. Als ik hem vertel, dat wij eerst een trip over Java hebben gemaakt (en dan mijn familie uit Kediri komt), meldt hij in moeilijk verstaanbaar Engels dat hij ook van oost-Java is. De plaatsnaam kon ik helaas niet herkennen/verstaan.
De rit naar Padangbai zou drie uur duren, zegt de chauffeur, afhankelijk van het verkeer. Ondanks veelvuldig verkeerd rijden (net als op Java zijn wegwijsborden een zeldzaamheid, maar is iedereen bereid je de weg te wijzen) zijn wij met twee uur op de plaats van bestemming.
Bali heeft acht regentschappen en één stedelijke gemeente (Denpasar). De grenzen van de regentschappen zijn identiek aan de vroegere vorstendommen, welke allen zijn opgeheven of in bloed gesmoord. Schrijnend zijn de twee perang puputans van de vorstendommen Badung (1906) en Klungkung (1908), waar de respectievelijke vorsten met de hele koninklijke familie, bedienden en getrouwen - ook de vrouwen en kinderen - in het wit gekleed zelfmoord pleegden door nauwelijks of niet bewapend op de schietende Nederlandse militairen af te rennen. De puputan van Klungkung kostte 3500 Balinezen het leven.
Enfin, daar moest ik dus aan denken toen wij vanuit voormalig vorstendom/huidig regentschap Gianyar (waar Ubud ligt) door Klungkung reden op weg naar Padangbai (regentschap Karangasem).
Gelukkig zijn er ook vrolijker dingen om aan te denken. Wij zien nu (voor het eerst) pas goed de zee. Op Java hebben wij in het noorden een glimp gezien van de Java-zee; nu zien wij het prachtig blauwe water van de Straat Badoeng (heeft ook geschiedenis, maar ik zal het vrolijk houden).
Het resort - Bloo Lagoon Village (slogan: "Bloo is the new green") - is een mooi (eco-)resort op een berg met een 25-tal villa's. Hadden wij in Ubud de natte ruimten en de 'schrijfkamer' half buiten; nu is de hele villa opengewerkt. Wij kijken vanuit een open woonkamer met keuken uit over de haven van Padangbai, met in de verte Klungkung's voormalige gevangeniseiland Nusa Penida. Dit eiland is, met de twee ernaast gelegen mini-eilandjes Nusa Lembongan en Nusa Ceningan een vogelreservaat. En dat is allemaal te zien vanuit de woonkamer-zonder-muren. Prachtig!
Tijdens de lunch kijken wij uit op de andere kant van de rotspunt: de blauwe 'lagune' die het hotel zijn naam geeft. Prachtig groenblauw water!
In het informatieboek in de villa wordt gevraagd potentiële 'medebewoners' van het huis te tolereren. Naast vijf huiskatten, kunnen dat zijn: kikkers, spinnen, vogels, insecten, cecaks en tokehs. In de (water)plantenbak in de woonkamer steekt op een gegeven moment inderdaad een kikker zijn kop boven het water uit. Naast een grote pad buiten, cecaks op de plafonds en de nodige nyamuks zijn wij verder nog niets tegengekomen.
Op het eind van de dag nemen wij een korte duik in het zwembad dat - geheel volgens eco-denken - niet met chloor, maar met zout-elektrolyse wordt gezuiverd. Omdat wij morgen de beschikking hebben over een privé-chauffeur, maken wij ook alvast een planning voor onze 'culturele' trip op Oost-Bali (meer specifiek: Zuid-Karangasem).
Zoals het er nu uitziet: Tenganan Pegeringsingan (een levend museumdorp; 'het echte Bali' volgens de hier aanwezige boeken), Taman Sukasada Ujung (waterpaleis), Tirta Gangga (watertuinen) en - als de tijd het toelaat - Pura Goa Lawak (vleermuisgrottempel).
Als om 18:15 de donkerte zijn intree doet en daar beneden de lampjes in Padangbai aangaan blijft het uitzicht vanuit onze woonkamer mooi.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe de zonsopkomst er uit ziet. Volgens een website komt deze morgen om 06:21 uur op; ik twijfel nog of ik een wekker ga zetten ...
De sate ikan lilit van het avondmaal hebben wij - speciaal voor pa - op de foto gezet. Het eten is (ook hier) niet scherp en klein geportioneerd. De gevraagde sambal wordt een pindasausje, dat gelukkig wel wat pit heeft.
Tot morgen!
I Wayan Frans & Ni Ketut Carla (beiden kasteloos)
Woordenlijst - Daftar kata
cecak kayu [tjitjak kajoe] - gekko
i wayan (Bal.) - eerstgeborene (man)
ikan - vis
lilit - omwikkeld
ni ketut (Bal.) - als vierde geborene (vrouw)
perang puputan [prang poepoetan] - rituele zelfmoordaanval
sate, satay, satai - saté
sate ikan [saté ikan] - vissaté
tokeh - gekko
Hij vraagt - als alle chauffeus - waar wij vandaan komen en wanneer wij op Bali zijn aangekomen. Als ik hem vertel, dat wij eerst een trip over Java hebben gemaakt (en dan mijn familie uit Kediri komt), meldt hij in moeilijk verstaanbaar Engels dat hij ook van oost-Java is. De plaatsnaam kon ik helaas niet herkennen/verstaan.
De rit naar Padangbai zou drie uur duren, zegt de chauffeur, afhankelijk van het verkeer. Ondanks veelvuldig verkeerd rijden (net als op Java zijn wegwijsborden een zeldzaamheid, maar is iedereen bereid je de weg te wijzen) zijn wij met twee uur op de plaats van bestemming.
Bali heeft acht regentschappen en één stedelijke gemeente (Denpasar). De grenzen van de regentschappen zijn identiek aan de vroegere vorstendommen, welke allen zijn opgeheven of in bloed gesmoord. Schrijnend zijn de twee perang puputans van de vorstendommen Badung (1906) en Klungkung (1908), waar de respectievelijke vorsten met de hele koninklijke familie, bedienden en getrouwen - ook de vrouwen en kinderen - in het wit gekleed zelfmoord pleegden door nauwelijks of niet bewapend op de schietende Nederlandse militairen af te rennen. De puputan van Klungkung kostte 3500 Balinezen het leven.
Enfin, daar moest ik dus aan denken toen wij vanuit voormalig vorstendom/huidig regentschap Gianyar (waar Ubud ligt) door Klungkung reden op weg naar Padangbai (regentschap Karangasem).
Gelukkig zijn er ook vrolijker dingen om aan te denken. Wij zien nu (voor het eerst) pas goed de zee. Op Java hebben wij in het noorden een glimp gezien van de Java-zee; nu zien wij het prachtig blauwe water van de Straat Badoeng (heeft ook geschiedenis, maar ik zal het vrolijk houden).
Het resort - Bloo Lagoon Village (slogan: "Bloo is the new green") - is een mooi (eco-)resort op een berg met een 25-tal villa's. Hadden wij in Ubud de natte ruimten en de 'schrijfkamer' half buiten; nu is de hele villa opengewerkt. Wij kijken vanuit een open woonkamer met keuken uit over de haven van Padangbai, met in de verte Klungkung's voormalige gevangeniseiland Nusa Penida. Dit eiland is, met de twee ernaast gelegen mini-eilandjes Nusa Lembongan en Nusa Ceningan een vogelreservaat. En dat is allemaal te zien vanuit de woonkamer-zonder-muren. Prachtig!
Tijdens de lunch kijken wij uit op de andere kant van de rotspunt: de blauwe 'lagune' die het hotel zijn naam geeft. Prachtig groenblauw water!
In het informatieboek in de villa wordt gevraagd potentiële 'medebewoners' van het huis te tolereren. Naast vijf huiskatten, kunnen dat zijn: kikkers, spinnen, vogels, insecten, cecaks en tokehs. In de (water)plantenbak in de woonkamer steekt op een gegeven moment inderdaad een kikker zijn kop boven het water uit. Naast een grote pad buiten, cecaks op de plafonds en de nodige nyamuks zijn wij verder nog niets tegengekomen.
Op het eind van de dag nemen wij een korte duik in het zwembad dat - geheel volgens eco-denken - niet met chloor, maar met zout-elektrolyse wordt gezuiverd. Omdat wij morgen de beschikking hebben over een privé-chauffeur, maken wij ook alvast een planning voor onze 'culturele' trip op Oost-Bali (meer specifiek: Zuid-Karangasem).
Zoals het er nu uitziet: Tenganan Pegeringsingan (een levend museumdorp; 'het echte Bali' volgens de hier aanwezige boeken), Taman Sukasada Ujung (waterpaleis), Tirta Gangga (watertuinen) en - als de tijd het toelaat - Pura Goa Lawak (vleermuisgrottempel).
Als om 18:15 de donkerte zijn intree doet en daar beneden de lampjes in Padangbai aangaan blijft het uitzicht vanuit onze woonkamer mooi.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe de zonsopkomst er uit ziet. Volgens een website komt deze morgen om 06:21 uur op; ik twijfel nog of ik een wekker ga zetten ...
De sate ikan lilit van het avondmaal hebben wij - speciaal voor pa - op de foto gezet. Het eten is (ook hier) niet scherp en klein geportioneerd. De gevraagde sambal wordt een pindasausje, dat gelukkig wel wat pit heeft.
Tot morgen!
I Wayan Frans & Ni Ketut Carla (beiden kasteloos)
Woordenlijst - Daftar kata
cecak kayu [tjitjak kajoe] - gekko
i wayan (Bal.) - eerstgeborene (man)
ikan - vis
lilit - omwikkeld
ni ketut (Bal.) - als vierde geborene (vrouw)
perang puputan [prang poepoetan] - rituele zelfmoordaanval
sate, satay, satai - saté
sate ikan [saté ikan] - vissaté
tokeh - gekko
-
30 Augustus 2014 - 21:18
Pa & Ma:
Bedankt voor de ikan lilit, al is die alleen visueel. Het doet mij sowieso watertanden. Jullie onderkomen mag er best wezen. Ik denk dat het buiten, in die open galerij, goed toeven is. Apa lagi met iets lekkers erbij. Nog veel plezier en sampai besok. Pa & Ma. -
31 Augustus 2014 - 07:52
Dorine:
Ik wil nog even reageren op het vorige verslag, waarin jullie opmerkten dat een aantal beelden van beton lijken te zijn. Toen wij bij het apenbos waren (alweer 3 jaar geleden ...) was een kunstenaar bij de rotonde vlak bij de ingang aan het beeldhouwen. Er was een zeker 2,5 meter hoge 'muur' gemaakt van gezaagde blokken steen. Geen idee of die gewoon netjes waren gestapeld of dat er lijm tussen zat. Uit die 'muur' werd een prachtig beeld gehakt, zo'n afschrikwekkende tempelbewaker. Gewoon op de klassieke wijze: met een eenvoudige bijtel en hamer hakken, geen voorbeeld te zien, ook geen tekening op de stenen. Volkomen driedimensionaal, dus van het oorspronkelijke 'muurtje' was niets meer te zien, het werd geen relief. De kunstenaar balancerend op een gammele houten steiger. Op een andere plek was te zien hoe een soortgelijk beeld al half was 'afgewerkt' met een grijze massa, dus wellicht een betonlaagje. Daardoor was niet meer te zien dat het beeld oorspronkelijk uit blokken was opgebouwd. Maar het beeldhouwwerk, ook tot in de (kleinste) details, was in beide gevallen ambachtelijk vormgegeven. Dit misschien ter geruststelling dat het prachtige ambacht en kunstenaarschap niet verloren is gegaan.
Veel plezier nog! Jullie zien er steeds stralender uit op de foto's. Willen jullie nog wel terugkomen? Groet, Dorine -
31 Augustus 2014 - 10:58
Carla & Frans De Meijer:
@Pa: de eerste babi kecap (speciaal op de foto gezet voor Martin) is al binnen.
@Dorine: Dank voor jouw toelichting door het oog van een kunstenaar. Inderdaad een geruststelling (en interessant om te weten).
En of wij terug wíllen komen ... wij zullen wel moeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
