Cibodas, Cianjur, Lembang
Door: Frans de Meijer
Blijf op de hoogte en volg Carla & Frans
12 Augustus 2014 | Indonesië, Lembang
Weer vroeg in de ochtend wilden wij een chique eetzaal binnenstappen voor het ontbijt. Helaas: toen ons kamernummer werd gecontroleerd, werden wij verwezen naar de eetruimte voor in het hotel. Kelas kedua. De zaal was gereserveerd door/voor gemeenteambtenaren van het belendende gemeentekantoor. Het ontbijt smaakte er niet minder om.
Ostik staat nu steeds (ruim) op tijd klaar om ons op te pikken. Vertrekkend uit Bogor rijden wij langs de fraai betegelde Zeboath kerk uit 1920. Deze protestantse kerk - die tot 1985 nog Koningin Wilhelminakerk heette en waar de dienst tot 1962 in het Nederlands gegeven is - staat ook bekend als de Gereja Ayam vanwege de haan in de torentop.
Buiten de stad - rijdend naar de puncak - valt de weidse, groene omgeving op: overal een bonte verzameling van prachtige begroeiing. De weg (soms een jalan rusak, zoals Ostik opmerkt) zit vol met auto's, brommers en een enkele motor. Naast de weg heel veel bengkels en warungs.
Wij stoppen in Kebun Raya Cibodas, een door de overheid opgezet park dat fraai ingericht is. Er zijn twee watervallen in het park: een kleine en een grote. Wat opvalt: overal Arabische (volgens Ostik Irakese) gezinnen en stelletjes, waarbij de vrouwen van top tot teen gehuld zijn in zwarte niqabs - en soms niet eens van dunne stof. Wij krijgen het al warm als wij er naar kijken. De heren groeten ons telkens allervriendelijkst; de dames durf ik niet goed aan te kijken ... Carla kijkt wel naar de heren :)
De kleine waterval is mooi; wij nemen foto's, schieten wat videobeelden en rijden vervolgens richting de grote waterval. Om daar te komen, maken wij een korte wandeling door een erg mooie, bosrijke omgeving. Heel leuk zijn ook de bonte vlinders (die hadden vast het verslag van gisteren gelezen). De grote waterval is inderdaad behoorlijk hoog. Onderaan staan telkens groepen en stelletjes te poseren. En wat de Indonesiërs, Koreanen en Arabieren kunnen, kunnen wij natuurlijk ook. Wij stonden nog even te wachten op een Arabisch stelletje, toen hij plotseling vroeg of Carla met zijn vrouw op de foto wilde! Ik heb hen toen ook maar gefotografeerd (zie foto; Carla is de linker dame).
Na de jalan jalan kembali vertrekken wij verder richting Bandung/Lembang. Voorbij Cianjur stopte Ostik voor de lunch bij een ietwat obscuur restaurant, waar het eten ongekoeld uitgestald op de toonbank staat. Je kan kiezen wat je wilt; zij warmen dat dan op. Ik ging voor de ayam kampung en de dengdeng (lang niet gegeten, dese), Carla voor de garnalen en de sambal goreng ayam. Daarnaast pakten wij twee schaaltjes met doperwten (dachten wij ...). Omdat de kale formica eettafels niet echt uitnodigend zijn, kozen wij voor de lesehan op de bovenverdieping. Als het eten wordt gebracht, is het bestelde water plotseling thee geworden (geef nèks, al!) en zetten wij onze vingers in het eten (geen bestèk, sèh). Het smaakte allemaal erg lekker, maar de doperwten blijken iets anders te zijn (pedis! pedis!). De twee schaaltjes sambal asli laten wij dan ook voor wat het is. Met brandende lippen, blaren op de tong en een gevulde buik verlaten wij het pand.
Richting Bandung wordt het almaar drukker. Het plan was in Bandung nog naar een voorstelling bij Pak Udjo te gaan, die om 15:00 uur begint. Dat hebben wij niet meer op tijd gered. Om 16:00 uur liepen wij bij het einde van de besnijdenisdans de angklungvoorstelling binnen. Toch hebben wij nog wat nummers kunnen meemaken, inclusief het meespelen op de angklung (wij hadden de hoge c die wij ook maar bespeelde als de lage c aan de beurt was).
Op weg naar Villa Venetys nam Ostik dezelfde short cut die Sugi destijds nam: dwars door de dorpjes over nauwe, half weggevallen straten in het inmiddels donker geworden Lembang. Bij de villa aangekomen blijken wij het rijk voor ons alleen te hebben en kunnen wij kiezen wat wij voor het ontbijt willen (1x nasi goreng en 1x pancakes). Na de lekkere avondmaaltijd zijn wij aan de rode wijn gegaan (Hatten uit Bali), die ijskoud uit de koelkast komt.
Morgenochtend gaan wij jalan-jalan naar opnieuw een waterval; morgenmiddag willen wij beide Bandungse stadswandelingen uit het boek van Emile Leushuis gaan lopen. Natuur & cultuur (en gelijk wat kilo's eraf lopen).
Sampai besok!
Woordenlijst - Daftar kata
angklung [angkloeng] - Indonesisch muziekinstrument van bamboe
ayam [ajam] - kip
ayam kampung [ajam kampong] - scharrelkip
bengkel - werkplaats
dendeng - gedroogd rundvlees
"Geef nèks, al!" (Petj.) - "Het maakt niet uit, het is al goed"
gereja [geredja] - kerk
jalan [djalan] - straat
jalan jalan [djalan-djalan] - wandelen
jalan rusak [djalan roesak] - beschadigde weg
kampung [kampong] - volkswijk, stadswijk of dorp
kebun [kebon] - tuin
Kebun Raya [Kebon Raja] - botanische tuin bij Bogor (voorheen 's Lands Plantentuin)
kedua [kedoea] - tweede
kelas [klas] - klasse
kelas kedua - tweede klasse
kembali - terug
nasi goreng - (op)gebakken rijst
pedas [pedis] - heet, scherp gekruid
raya [raja] - groot
sambal goreng ayam [~ ajam] - pittig kipgerecht
sampai besok - tot morgen
sèh (Petj.) - zeg!
warung - kraampje
Ostik staat nu steeds (ruim) op tijd klaar om ons op te pikken. Vertrekkend uit Bogor rijden wij langs de fraai betegelde Zeboath kerk uit 1920. Deze protestantse kerk - die tot 1985 nog Koningin Wilhelminakerk heette en waar de dienst tot 1962 in het Nederlands gegeven is - staat ook bekend als de Gereja Ayam vanwege de haan in de torentop.
Buiten de stad - rijdend naar de puncak - valt de weidse, groene omgeving op: overal een bonte verzameling van prachtige begroeiing. De weg (soms een jalan rusak, zoals Ostik opmerkt) zit vol met auto's, brommers en een enkele motor. Naast de weg heel veel bengkels en warungs.
Wij stoppen in Kebun Raya Cibodas, een door de overheid opgezet park dat fraai ingericht is. Er zijn twee watervallen in het park: een kleine en een grote. Wat opvalt: overal Arabische (volgens Ostik Irakese) gezinnen en stelletjes, waarbij de vrouwen van top tot teen gehuld zijn in zwarte niqabs - en soms niet eens van dunne stof. Wij krijgen het al warm als wij er naar kijken. De heren groeten ons telkens allervriendelijkst; de dames durf ik niet goed aan te kijken ... Carla kijkt wel naar de heren :)
De kleine waterval is mooi; wij nemen foto's, schieten wat videobeelden en rijden vervolgens richting de grote waterval. Om daar te komen, maken wij een korte wandeling door een erg mooie, bosrijke omgeving. Heel leuk zijn ook de bonte vlinders (die hadden vast het verslag van gisteren gelezen). De grote waterval is inderdaad behoorlijk hoog. Onderaan staan telkens groepen en stelletjes te poseren. En wat de Indonesiërs, Koreanen en Arabieren kunnen, kunnen wij natuurlijk ook. Wij stonden nog even te wachten op een Arabisch stelletje, toen hij plotseling vroeg of Carla met zijn vrouw op de foto wilde! Ik heb hen toen ook maar gefotografeerd (zie foto; Carla is de linker dame).
Na de jalan jalan kembali vertrekken wij verder richting Bandung/Lembang. Voorbij Cianjur stopte Ostik voor de lunch bij een ietwat obscuur restaurant, waar het eten ongekoeld uitgestald op de toonbank staat. Je kan kiezen wat je wilt; zij warmen dat dan op. Ik ging voor de ayam kampung en de dengdeng (lang niet gegeten, dese), Carla voor de garnalen en de sambal goreng ayam. Daarnaast pakten wij twee schaaltjes met doperwten (dachten wij ...). Omdat de kale formica eettafels niet echt uitnodigend zijn, kozen wij voor de lesehan op de bovenverdieping. Als het eten wordt gebracht, is het bestelde water plotseling thee geworden (geef nèks, al!) en zetten wij onze vingers in het eten (geen bestèk, sèh). Het smaakte allemaal erg lekker, maar de doperwten blijken iets anders te zijn (pedis! pedis!). De twee schaaltjes sambal asli laten wij dan ook voor wat het is. Met brandende lippen, blaren op de tong en een gevulde buik verlaten wij het pand.
Richting Bandung wordt het almaar drukker. Het plan was in Bandung nog naar een voorstelling bij Pak Udjo te gaan, die om 15:00 uur begint. Dat hebben wij niet meer op tijd gered. Om 16:00 uur liepen wij bij het einde van de besnijdenisdans de angklungvoorstelling binnen. Toch hebben wij nog wat nummers kunnen meemaken, inclusief het meespelen op de angklung (wij hadden de hoge c die wij ook maar bespeelde als de lage c aan de beurt was).
Op weg naar Villa Venetys nam Ostik dezelfde short cut die Sugi destijds nam: dwars door de dorpjes over nauwe, half weggevallen straten in het inmiddels donker geworden Lembang. Bij de villa aangekomen blijken wij het rijk voor ons alleen te hebben en kunnen wij kiezen wat wij voor het ontbijt willen (1x nasi goreng en 1x pancakes). Na de lekkere avondmaaltijd zijn wij aan de rode wijn gegaan (Hatten uit Bali), die ijskoud uit de koelkast komt.
Morgenochtend gaan wij jalan-jalan naar opnieuw een waterval; morgenmiddag willen wij beide Bandungse stadswandelingen uit het boek van Emile Leushuis gaan lopen. Natuur & cultuur (en gelijk wat kilo's eraf lopen).
Sampai besok!
Woordenlijst - Daftar kata
angklung [angkloeng] - Indonesisch muziekinstrument van bamboe
ayam [ajam] - kip
ayam kampung [ajam kampong] - scharrelkip
bengkel - werkplaats
dendeng - gedroogd rundvlees
"Geef nèks, al!" (Petj.) - "Het maakt niet uit, het is al goed"
gereja [geredja] - kerk
jalan [djalan] - straat
jalan jalan [djalan-djalan] - wandelen
jalan rusak [djalan roesak] - beschadigde weg
kampung [kampong] - volkswijk, stadswijk of dorp
kebun [kebon] - tuin
Kebun Raya [Kebon Raja] - botanische tuin bij Bogor (voorheen 's Lands Plantentuin)
kedua [kedoea] - tweede
kelas [klas] - klasse
kelas kedua - tweede klasse
kembali - terug
nasi goreng - (op)gebakken rijst
pedas [pedis] - heet, scherp gekruid
raya [raja] - groot
sambal goreng ayam [~ ajam] - pittig kipgerecht
sampai besok - tot morgen
sèh (Petj.) - zeg!
warung - kraampje
-
12 Augustus 2014 - 18:40
Carla & Frans De Meijer:
@Pa: 'Onze' theefabriek Perkebunan 'Gunung Mas' is twee jaar geleden gesloten. Theeplanten gaan normaliter 25 jaar mee. De plantage liep op zijn eind en men was te laat met herplanten. -
12 Augustus 2014 - 18:53
Dorine:
Ha Carla en Frans,
Leuk weer de verschillende bekende plekken te zien! Villa Venetys - hele goede herinneringen. Trouwens ook aan het heerlijke (pedis) eten! Vertel eens Frans, wat staat er op dat 'hati-hati' (pas op!)bord boven jullie hoofd? Groetjes, Dorine
-
12 Augustus 2014 - 19:00
Carla & Frans De Meijer:
Er staat: "Pas op voor de groene balletjes, die zijn heet!"
(Of "Attentie! Sluit uw auto altijd goed af. Wij zijn niet verantwoordelijk voor schade of diefstal.", daar ben ik nog niet uit.) -
12 Augustus 2014 - 19:01
Pa & Ma:
Wat leuk dat Villa Venetys (weer) voor jullie alleen is. 's Avonds zeker op het platje gezeten als Tuan & Nyonya Besar, uitkijkend over de lombok-aanplant met een enkele 'blumkol' bij de pagger. Wie weet hebben jullie nog een verdwaalde orrong-orong tussen de vele andere nachtdieren gezien.
Het lijkt mij best avontuurlijk om zittend op de grond te eten. Rare plek overigens om hier via zo'n 'spanduk' de bezoekers te attenderen dat de 'directie niet verantwoordelijk is voor verloren geraakte voertuigen'. Hoe komt het toch dat ik steeds zo'n honger krijg als ik jullie verslagen lees? -
12 Augustus 2014 - 19:06
Carla & Frans De Meijer:
@Pa: Toen wij aankwamen was het al 18:30 uur en dus pikdonker. Van 'onze plantage' is dus nog niets te zien. Morgenochtend - bij de nasi - inspeksi. -
12 Augustus 2014 - 20:51
Pa & Ma:
Wat betreft de theefabriek: Ze hadden die CEO ('presdir'), die hier 4 jaar geleden rondliep ook moeten contracteren.
Pa. -
13 Augustus 2014 - 09:13
Joke:
Hallo Carla en Frans,
Ook ik krijg honger als ik de verslagen lees.... Nasi Goreng als ontbijt... heerlijk! Dengdeng.. zalig!
Kreeg bij het zien van de foto's Puncak/waterval even een soort heimwee naar mijn kinderjaren. Mijn moeder, zusje en ik woonden in de Puncak een half jaar tot definitef vertrek naar Nederland. Mijn vader zat in Jakarta voor werk. Mijn beste herinneringen stammen uit die tijd.
Heel veel plezier nog!
Groetjes Joke
-
13 Augustus 2014 - 09:14
Pa & Ma:
De hete erwtjes intrigeerden me. Op het internet kon ik alleen erwtjes vinden, gecoat in Wasabi, een of andere hete wortel. In Japan wordt het als snack opgepeuzeld. Vervolgens Bas Helling gevraagd of hij wist wat het kon zijn. Hij dacht aan Padang-eten met mogelijk peteh-bonen, maar die zijn volgens mij een stuk groter dan erwten. Bij gelegenheid eens aan een van de zussen vragen met ervaring in de keuken. -
13 Augustus 2014 - 13:28
Carla:
Peteh bonen waren het niet, want die heb ik ook al gegeten en die zijn inderdaad veel groter. Lijken op tuinbonen, maar dan knalgroen....volgens mij waren het wel degelijk grote doperwten, maar wel met iets ontzettend heets eroverheen. -
13 Augustus 2014 - 13:59
Carla & Frans De Meijer:
Itu tidak pete; kita tahu pete.
Ik vermoed kacan hijau, stuk voor stuk geïnjecteerd met sambal api terlalu pedis. -
13 Augustus 2014 - 14:05
Carla & Frans De Meijer:
... en wat Bas zei klopt: het was inderdaad een Padang restaurant.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
