Van Midden- naar Oost-Java

Om 9:45 uur waren wij bij de Prambanan, waar het gelukkig niet heel erg druk was; wel warm. Helaas was de grootste tempel - die van Shiva - niet toegankelijk wegens onderhoud. Sudah. De overige vijf tempels (van Brahma en Vishnu en de rijdieren Nandi, Angsa en Garuda) hebben wij wel gezien. Angsa (de gans) en Garuda (de adelaar) waren gevlogen. Nandi (de stier) was er wel. Na de tempels hebben wij ook het museum nog even bezocht.

Ons programma moesten wij door tijdgebrek inkorten. De keraton van Surakarta slaan wij over, in de hoop dat de susuhunan niet teleurgesteld is.
Wij rijden door Klaten, Solo en Karanganyar en komen continu in files en opstoppingen terecht. Hierdoor valt ook de geplande lunch in het water, zodat wij bij een Indomaret maar wat broodjes en snacks halen.

Voorbij Karanganyar komen wij aan bij candi Sukuh, een klein tempelcomplex dat door jonggehuwden wordt bezocht om de vruchtbaarheid te vergroten. Een offerande (van sigaretten, geld èn voedsel) ligt weg te rotten in een van de nissen; een kolonie mieren weet er wel raad mee).

Wij wilden de waterval van Tawangmangu bezoeken (in het dal met de apen). De tocht startte al bij candi Sukuh, zou 8 km lang zijn en 2,5 uur duren. Om niet te verdwalen (dat bleek inderdaad goed mogelijk) liep een lokale 'ranger' met ons mee. Na vijf minuten had Carla haar bijna van de berg af geduwd, omdat zij aan mij vroeg of ik met mijn moeder op vakantie was. ("Say whaaaaaaaat!!??")
De weg liep dwars door de landbouwgronden en dessa's en was èrg steil (zowel de stukken omhoog als naar beneden). Onderweg legde onze begeleidster uit wat wij zagen: lombok, kolen, boontjes, rode ui, bosui, bananen, mango's, nangka's, durians, enzovoorts. En dat telkens in drie talen: Indonesisch, Javaans en (soms onverstaanbaar) Engels. De kinderen in de dessa's roepen en zwaaien telkens vrolijk naar ons.
Toen wij totaal bezweet en uitgeput (ik) en met pijnlijke knieën (Carla) na 2 uur (en 6 km lopen) aankwamen bij de ingang van de Tawangmangu waterval, bleek deze al om 16:00 uur gesloten te zijn. Grrr...
Dan maar een kopi tubruk (en een cola) bij de warung halen.

Ostik, die bij de ingang stond te wachten, belde Sugiyono en gaf de telefoon plotseling aan mij. Sugi was in Bandung en deed de hartelijke groeten aan Pa. Ook wilde hij Carla spreken, want dat had hij nog nooit gedaan, zei hij. Eind augustus is hij ook op Bali; ik spreek af met hem onze data en locaties op Bali door te geven.

Naar 'Grand Hotel' Sarangan is nog een uur rijden door de bergen. Het hotel is waar wij ons op hadden voorbereid: zeer sleets en niet echt gezellig. Maar - in tegenstelling tot 2010 - heeft de douche nu wel warm water en is er warempel wifi in de 'eetzaal'. De mandi-bak met gayung ontbreekt. Wellicht zit die nog steeds in kamer 11; wij zitten nu in kamer 17. Het eten is, net als de vorige keer, prima.
Het is hier overigens lekker fris en wij hebben voor het eerst een fleece aan.

Woordenlijst - Daftar kata

candi [tjandi] - Hindoestaanse tempel
desa [dessa] - dorp
gayung [gajoeng] - gietkan
Indomaret [Indomart] - franchise van kleine supermarktjes
keraton [kraton] - paleis van de sultan
kopi tubruk [kopi toebroek] - Javaanse opschenkkoffie
lombok - rode peper
mandi - baden, wassen
Solo - gangbare naam voor Surakarta
sudah [soedah] - al, reeds
susuhunan [soesoehoenan] - sultan van Solo
warung - kraampje