Sarangan en Kediri
Door: Frans de Meijer
Blijf op de hoogte en volg Carla & Frans
23 Augustus 2014 | Indonesië, Kediri
Bij het opstaan, was het uitzicht weer adembenemend mooi. Dit is dan ook hèt grote pluspunt van Hotel Sarangan.
Vanmorgen was er voor het eerst geen nasi goreng bij het ontbijt. De kelner (dezelfde jongen die gisteravond laat van vermoeidheid zat te dutten op een stoel in de dapur) bracht ons vier sneetjes geroosterd witbrood, twee plakjes kunstkaas, twee bakjes jam en twee gebakken eieren.
Wij wilden vandaag een rondje om het meer - Danau Telaga Sarangan - lopen, maar door een misverstand dacht Ostik dat wij dat vóór het ontbijt al hadden gedaan. Wij waren al een stukje op weg toen hem duidelijk werd dat wij toch eerst terug naar het meer wilden.
Het meer is niet groot en de buitentemperatuur is zeer aangenaam om te lopen. Het is ook mogelijk om het meer rond te gaan te paard; veel stellen en gezinnen maken hier gebruik van. Sommigen zwaaien naar ons, om dan snel de beugel op het zadel weer vast te grijpen. Opvallend is, dat veel paardjes hier hengsten zijn. Dat zie je in Nederland niet veel, daar zijn de meeste hengsten, tot hun grote verdriet, tot ruin gemaakt.
Rond het hele meer zie je stalletjes die alle dezelfde drie dingen verkopen tegen exact dezelfde prijs: sate ayam en sate kelinci, 10 stokjes voor Rp. 10.000 (€ 0,64) en lontong voor Rp. 2.000 (€ 0,13). Ik zou gelijk een warung beginnen met sate sapi en sate kambing, maar daarover hadden we het al eerder ...
Op een gegeven moment komt er een grote colonne padvinders aan, die vrolijk naar ons zwaaien. Het duurt niet lang, voor een padvinder - met camera op de nek - komt vragen of hij een foto van ons mag nemen. Dat wordt natuurlijk een groepsfoto met verschillende camera's en telefoons. Gelukkig denken wij er nu wèl aan om hen te vragen ook een foto met onze camera te nemen.
Op 3/4 van het meer komen wij bij de ingang van de Tirtosari waterval. Hier had Ostik ons niets over verteld. Een behoorlijk goed Nederlands sprekende man (zijn opa en oma wonen in Hilversum) vertelt ons dat de wandeling naar de waterval minimaal 1,5 uur duurt. Die tijd hebben wij helaas niet meer.
Tijdens de reis richting Nganjuk/Kediri zijn er veel bussen en vrachtwagens op de weg; de rit gaat dan ook opnieuw erg traag. Wij rijden door onder meer Magetan en Madiun. Ik weet niet of wij nu boven of onderlangs de gunung Ngliman zijn gereden. Na drie uur rijden wij door de poort van de kabupaten Nganjuk. "1076 tahun" staat er; Nganjuk is dus meer dan een millennium oud! Op de poort van de kota Nganjuk staat "Nganjuk kota adipura", een predicaat voor de voorbeeldigste steden op Java (qua netheid en criminaliteit). Op de alun alun staat Soekarno een beetje in de weg.
In Kediri (ook al "kota adipura") hebben wij een - ietwat verlate - lunch in een prima Chinees restaurant, dat onderdeel is van een hotel. De ober vraagt dan ook enthousiast wat wij in Kediri doen ("Visiting my fathers house") en hoe lang wij in het hotel blijven. "I'm sorry, we're staying in another hotel." "Ah, of course ...".
Als wij richting het Grand Surya Hotel rijden (Jl. Dhoho 95), blijkt dat vlakbij (of in) de wijk Pocanan te liggen. Wij rijden door de wijkpoort en ik zie in een flits het straatnaambordje "Jalan Ronggowarsito gang VI" aan mij voorbijgaan. Stop!!
Wij lopen gedrieën door de steeg en even later sta ik op de plek waar pa en ik in 2010 stonden te twijfelen. Ik weet bijna zeker dat wij een ijzeren poort door moeten, Ostik gaat voorop (om eventuele bewoners in het Bahasa te woord te kunnen staan) en wij lopen recht op het huis af. Ja hoor, dit is 'm. Er lijkt niemand thuis en wij schieten wat foto's. Ostik heeft intussen de overbuurvrouw gesproken, die op de deur bonkt en een naam roept. Een jonge vrouw komt naar buiten, Ostik legt uit wie wij zijn en wat wij willen en wij worden uitgenodigd binnen te komen. Even later komt een (vermoeden wij) oudere zus erbij staan. Wij mogen vrijuit filmen en fotograferen, een uitnodiging die wij graag aannemen. Moeder (of oma) ligt in een van de kamers te slapen. Op het eind maken wij nog even een groepsfoto. Wát een gastvrijheid!
Het Grand Surya Hotel is klasse! Wij hebben een mooie kamer op de 7e verdieping. Jammer dat wij maar één nacht blijven.
's Avonds nog even belanja in de straat: nieuwe schoenen, mooie batik(print)hemden en sarongs (wij zijn na een paar winkels maar rechtsomkeert gegaan, omdat anders de koffers te vol worden).
Bijgaand wat meer foto's dan normaal, in verband met het bezoek aan rumah kita. De rest (incl. de video) is voor na onze thuiskomst.
Morgen gaan wij naar de kerk. Het is dan tenslotte zondag ...
Sampai besok, lui!
Woordenlijst - Daftar kata
alun alun [aloen-aloen] - dorpsplein, groot open pleinbahasa
batik - decoratief geverfd textiel
belanja [blandja] - winkelen
danau [danaoe] - meer
dapur [dapoer] - keuken
gang - steeg
gunung [goenoeng] - berg
Jl. - afk. van 'Jalan' (straat)
kabupaten [kaboepaten] - district, bestuurlijke regio
kota - stad
kota adipura [kota adipoera] - voorbeeldstad
lontong - rolletje van rijst
lui [Petj.] - luitjes, mensen
nasi goreng - (op)gebakken rijst
Pocanan [Potjanan] - wijk in Kediri
rumah kita [roemah kita] - ons huis
sampai besok - tot morgen
sarong - omslagdoek
sate, satay, satai - saté
sate ayam [saté ajam] - kipsaté
sate kambing [saté kambing] - geitenvleessaté
sate kelinci [saté klintji] - konijnenvleessaté
sate sapi [saté sapi] - rundvleessaté
tahun [tahoen] - jaar
telaga [tlaga] - meer
Vanmorgen was er voor het eerst geen nasi goreng bij het ontbijt. De kelner (dezelfde jongen die gisteravond laat van vermoeidheid zat te dutten op een stoel in de dapur) bracht ons vier sneetjes geroosterd witbrood, twee plakjes kunstkaas, twee bakjes jam en twee gebakken eieren.
Wij wilden vandaag een rondje om het meer - Danau Telaga Sarangan - lopen, maar door een misverstand dacht Ostik dat wij dat vóór het ontbijt al hadden gedaan. Wij waren al een stukje op weg toen hem duidelijk werd dat wij toch eerst terug naar het meer wilden.
Het meer is niet groot en de buitentemperatuur is zeer aangenaam om te lopen. Het is ook mogelijk om het meer rond te gaan te paard; veel stellen en gezinnen maken hier gebruik van. Sommigen zwaaien naar ons, om dan snel de beugel op het zadel weer vast te grijpen. Opvallend is, dat veel paardjes hier hengsten zijn. Dat zie je in Nederland niet veel, daar zijn de meeste hengsten, tot hun grote verdriet, tot ruin gemaakt.
Rond het hele meer zie je stalletjes die alle dezelfde drie dingen verkopen tegen exact dezelfde prijs: sate ayam en sate kelinci, 10 stokjes voor Rp. 10.000 (€ 0,64) en lontong voor Rp. 2.000 (€ 0,13). Ik zou gelijk een warung beginnen met sate sapi en sate kambing, maar daarover hadden we het al eerder ...
Op een gegeven moment komt er een grote colonne padvinders aan, die vrolijk naar ons zwaaien. Het duurt niet lang, voor een padvinder - met camera op de nek - komt vragen of hij een foto van ons mag nemen. Dat wordt natuurlijk een groepsfoto met verschillende camera's en telefoons. Gelukkig denken wij er nu wèl aan om hen te vragen ook een foto met onze camera te nemen.
Op 3/4 van het meer komen wij bij de ingang van de Tirtosari waterval. Hier had Ostik ons niets over verteld. Een behoorlijk goed Nederlands sprekende man (zijn opa en oma wonen in Hilversum) vertelt ons dat de wandeling naar de waterval minimaal 1,5 uur duurt. Die tijd hebben wij helaas niet meer.
Tijdens de reis richting Nganjuk/Kediri zijn er veel bussen en vrachtwagens op de weg; de rit gaat dan ook opnieuw erg traag. Wij rijden door onder meer Magetan en Madiun. Ik weet niet of wij nu boven of onderlangs de gunung Ngliman zijn gereden. Na drie uur rijden wij door de poort van de kabupaten Nganjuk. "1076 tahun" staat er; Nganjuk is dus meer dan een millennium oud! Op de poort van de kota Nganjuk staat "Nganjuk kota adipura", een predicaat voor de voorbeeldigste steden op Java (qua netheid en criminaliteit). Op de alun alun staat Soekarno een beetje in de weg.
In Kediri (ook al "kota adipura") hebben wij een - ietwat verlate - lunch in een prima Chinees restaurant, dat onderdeel is van een hotel. De ober vraagt dan ook enthousiast wat wij in Kediri doen ("Visiting my fathers house") en hoe lang wij in het hotel blijven. "I'm sorry, we're staying in another hotel." "Ah, of course ...".
Als wij richting het Grand Surya Hotel rijden (Jl. Dhoho 95), blijkt dat vlakbij (of in) de wijk Pocanan te liggen. Wij rijden door de wijkpoort en ik zie in een flits het straatnaambordje "Jalan Ronggowarsito gang VI" aan mij voorbijgaan. Stop!!
Wij lopen gedrieën door de steeg en even later sta ik op de plek waar pa en ik in 2010 stonden te twijfelen. Ik weet bijna zeker dat wij een ijzeren poort door moeten, Ostik gaat voorop (om eventuele bewoners in het Bahasa te woord te kunnen staan) en wij lopen recht op het huis af. Ja hoor, dit is 'm. Er lijkt niemand thuis en wij schieten wat foto's. Ostik heeft intussen de overbuurvrouw gesproken, die op de deur bonkt en een naam roept. Een jonge vrouw komt naar buiten, Ostik legt uit wie wij zijn en wat wij willen en wij worden uitgenodigd binnen te komen. Even later komt een (vermoeden wij) oudere zus erbij staan. Wij mogen vrijuit filmen en fotograferen, een uitnodiging die wij graag aannemen. Moeder (of oma) ligt in een van de kamers te slapen. Op het eind maken wij nog even een groepsfoto. Wát een gastvrijheid!
Het Grand Surya Hotel is klasse! Wij hebben een mooie kamer op de 7e verdieping. Jammer dat wij maar één nacht blijven.
's Avonds nog even belanja in de straat: nieuwe schoenen, mooie batik(print)hemden en sarongs (wij zijn na een paar winkels maar rechtsomkeert gegaan, omdat anders de koffers te vol worden).
Bijgaand wat meer foto's dan normaal, in verband met het bezoek aan rumah kita. De rest (incl. de video) is voor na onze thuiskomst.
Morgen gaan wij naar de kerk. Het is dan tenslotte zondag ...
Sampai besok, lui!
Woordenlijst - Daftar kata
alun alun [aloen-aloen] - dorpsplein, groot open pleinbahasa
batik - decoratief geverfd textiel
belanja [blandja] - winkelen
danau [danaoe] - meer
dapur [dapoer] - keuken
gang - steeg
gunung [goenoeng] - berg
Jl. - afk. van 'Jalan' (straat)
kabupaten [kaboepaten] - district, bestuurlijke regio
kota - stad
kota adipura [kota adipoera] - voorbeeldstad
lontong - rolletje van rijst
lui [Petj.] - luitjes, mensen
nasi goreng - (op)gebakken rijst
Pocanan [Potjanan] - wijk in Kediri
rumah kita [roemah kita] - ons huis
sampai besok - tot morgen
sarong - omslagdoek
sate, satay, satai - saté
sate ayam [saté ajam] - kipsaté
sate kambing [saté kambing] - geitenvleessaté
sate kelinci [saté klintji] - konijnenvleessaté
sate sapi [saté sapi] - rundvleessaté
tahun [tahoen] - jaar
telaga [tlaga] - meer
-
23 Augustus 2014 - 20:03
Jeroen:
Wat leuk dat jullie wel naar binnen konden. Had het ook graag van binnen gezien. Maar de foto's geven al een aardig beeld.
-
23 Augustus 2014 - 21:00
Pa & Ma:
Geweldig dat jullie binnen mochten kijken. Het huis is qua indeling nog nauwelijks veranderd, voor zover ik dat weet. Opa hield van symmetrie. Ook toen was er zo'n schot tussen de huis- en de eetkamer. Ik zal proberen (met wat zussenhulp) een plattegrond te maken van de binnenwoning toen. De keuken is nu echt wel anders: we (d.w.z. de kokki) kookte toen heel klassiek op een aarden of stenen oven (op hout) en verder waren er een stel anglo's. De keuken was dan ook pik- en pikzwart tot het plafond. Maar bovenin kon de dendeng tjeleng (het geschoten zwijnenvlees) goed gerookt worden. Enfin zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met de 'beelden uit mijn kinderjaren'. Ben benieuwd of jullie morgen de kans hebben om de kerk van Pohsarang goed te bekijken. Pa & Ma. -
24 Augustus 2014 - 13:30
Lucia:
Wat leuk dat jullie binnen mochten kijken! :) -
24 Augustus 2014 - 15:18
Oom 'Pit':
Ook ik vind het leuk dat er foto's van mijn geboortehuis te zien zijn, maar helaas zijn de herinneringen voor mij heel erg vaag. Ik was 3 jaar toen ik daar weg moest en de meeste herinneringen heb ik nog aan delen van de tuin van toen, maar van het interieur zijn alleen wat flarden overgebleven. De 'oudjes' van de familie zijn zeker wel erg blij met deze foto's, maar ook ik vind het leuk om ze te zien en heb bewondering voor de gastvrijheid van de huidige bewoners (...komt misschien ook door jullie vriendelijke opstelling).
Is het einde van de vakantie al in zicht?
Maak samen nog veel mooie ervaringen mee en geniet nog veel van deze periode. -
24 Augustus 2014 - 16:23
Carla & Frans De Meijer:
@'Om Pit' [et al.]: alleen qua Jawa komt het eind in zicht. Morgenochtend een stadswandeling door Malang, dan door naar Surabaya - waar wij twee dagen blijven.
27 augustus vliegen wij met Garuda naar Ngurah Rai, Bali. Wij blijven dan drie nachten in Ubud en twee nachten in Padangbai.
Op 1 september met de boot ('fingers crossed') naar Gili Air. Daar blijven wij tot 6 september.
6 en 7 september is het achter elkaar reizen: met de boot naar Lombok, met de auto naar Bandar airport, met Garuda naar Jakarta, met Emirates naar Dubai en tenslotte naar Amsterdam (een kampung in Holland, waar men brood met hagelslag schijnt te eten als ontbijt - zònder sambal!).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
